تا برگزاری دومین راهپیمایی "آزاد" روز جهانی کارگر پس از انقلاب در روز 11 اردیبهشت 1359 (اول ماه مه 1980) چیزی نمانده‌بود. در شعبه‌ی تبلیغات کل حزب سخت در تب‌وتاب تدارک جشن بودیم. دفتر "سیاه قلم" در جنب‌وجوش بود. اعضای گروه هنری سازمان جوانان لباس و ماسک‌هایی برای یک کارناوال می‌ساختند. نقاشان و خطاطان شعبه‌ی تبلیغات پارچه‌نوشت‌ها و پلاکاردها را خطاطی و نقاشی می‌کردند. و من در تدارک بلندگوها و پوشش صدای راهپیمایی بودم.
فضای تهران، به‌ویژه در دانشگاه‌ها، ملتهب بود. چندین روز بود که درگیری‌های سختی میان گروه‌های دانشجویی هوادار سازمان‌های سیاسی و "حزب‌الله" در دانشگاه‌ها جریان داشت. دولت اعلام کرده‌بود که گروه‌های سیاسی باید ستادهای خود را از دانشگاه‌ها برچینند، اما "دانشجویان پیشگام"، هواداران سازمان مجاهدین، و هواداران گروه‌های دیگر نمی‌خواستند تن به این کار بدهند. تنها "دانشجویان دموکرات" که هوادار حزب توده ایران بودند، به رهنمود حزب، ستادهای خود را تخلیه کرده‌بودند.
فضای تهران، به‌ویژه در دانشگاه‌ها، ملتهب بود. چندین روز بود که درگیری‌های سختی میان گروه‌های دانشجویی هوادار سازمان‌های سیاسی و "حزب‌الله" در دانشگاه‌ها جریان داشت. دولت اعلام کرده‌بود که گروه‌های سیاسی باید ستادهای خود را از دانشگاه‌ها برچینند، اما "دانشجویان پیشگام"، هواداران سازمان مجاهدین، و هواداران گروه‌های دیگر نمی‌خواستند تن به این کار بدهند. تنها "دانشجویان دموکرات" که هوادار حزب توده ایران بودند، به رهنمود حزب، ستادهای خود را تخلیه کرده‌بودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر